[Review] Bear’s Restaurant – niet zo heel luchtig – Daily Nintendo
De beer is los! En hij runt een restaurant voor de overledenen
Bear’s Restaurant klinkt als een gezellig spelletje waarin je een eettent runt als beer, maar er zit meer achter dit concept. Het restaurant is namelijk niet wat je zou verwachten: individuen die overleden zijn eten hier hun laatste maaltijd. Uiteindelijk raak je verwikkeld in hemel en hel. In 2019 bracht uitgeverij Odencat Bear’s Restaurant al uit voor iOS en Android en nu ook voor de Switch. Is dit spel net zo geschikt voor Nintendo’s hybride console? Wij mochten het uitproberen.
Cat en Bear
Het personage waarmee wordt gespeeld is niet beer, maar kat. Als kat werk je voor beer, hij heeft je ook een plek gegeven om te slapen en het lijkt allemaal koek en ei (omelet, om precies te zijn). Beer kookt het eten voor de klanten en kat is de gastvrouw die de klanten bediend en met ze praat. Al snel kan ze ook in herinneringen duiken van haar bezoekers om te zien wat ze het liefste eten, zodat ze zeker weet wat deze zielen voor de allerlaatste keer willen eten voordat ze de trein naar de hemel nemen.
Na het werk is er de mogelijkheid om naar het station te gaan. Dit is het platform voor de trein naar de hemel, waar er met de bezoekers gepraat kan worden en vragen gesteld kunnen worden over hun leven. Er komen allerlei verschillende personages in het restaurant: van oude mannen die workaholic zijn tot muisjes en van zwangere vrouwen en kinderen die ongezond hebben geleefd. Het ene verhaal is nog verdrietiger dan het andere verhaal. Je moet dus wel een beetje tegen het onderwerp ‘de dood’ kunnen, want je komt er achter hoe al deze personages zijn overleden. Ondanks dat gegeven, was ik niet heel diep geraakt door het verhaal. Het wegblijven van tranen ontbeerde dus wel in dit spel, zeker aangezien ik echt snel geëmotioneerd raak en het nu uit bleef.
De trein naar hemel en hel
Na een paar rondjes restaurantje spelen, werd ik benieuwd ‘of dit het nou was’. Gelukkig kwam er een hele andere wending dan ik verwachtte. Op een dag komt er een duiveltje langs en reist beer achter hem aan naar de hel, vanaf dat moment speel je ook als beer. Het is lastig om dit verhaal uit te leggen zonder dat het een spoiler word, dus ik ga verder niet in op het verhaal voor de mensen die het spel nog graag willen spelen. Wel is het belangrijk om te mededelen dat het meer een verhaal-spel is dan dat je echt veel op je knopjes aan het rammen bent. Het heeft 1 verhaallijn en hier valt niet van af te wijken, hierdoor leek het voor mij soms meer op een filmpje waarbij ik af en toe moest lopen en praten, dan op een spel met de bijbehorende uitdagingen.
Een typische ‘simpele’ indie
De grafische vormgeving is als die van een jaren ’90 pixel-game. Het ziet er wel leuk uit en past bij het spel, alles is vrij simpel: van de grafische vormgeving tot het geluid en de besturing. De muziek is niet bijzonder, maar is wel steeds goed afgestemd op de sfeer op dat moment. Er zijn geen stemmen ingesproken dus er is veel leeswerk wanneer je met iedereen wilt praten. Het spelletje kost €12,99 wat echt veel te veel is voor de 2 uur gameplay die je ervoor terug krijgt. Omdat je één verhaallijn kan spelen en verder niet, is het ook niet interessant om hem nog eens op te starten na het uitspelen.
Conclusie
Bear’s Restaurant is echt een typische indie: het verhaal is het belangrijkste aan het spel en erg intrigerend, de gameplay is vrij saai en het voelt niet aan alsof je een spel speelt, meer alsof je een filmpje aan het kijken bent. FilmPJE, want de game is na 2 uur uitgespeeld. Heb je zin in een bijzonder verhaal over de dood, waarin hemel en hel bereikbaar zijn per trein? Dan zou ik alsnog wachten op een mooie korting, zodat het spel jouw geld waard is.
+ Goed verhaal met interessante personages én plottwist
– Het spel is erg kort
– Te duur voor wat je ervoor terug krijgt, als app is hij gratis
DN-Score: 6